br
fr

Chercher

Dictionnaire de psychanalyse

A  B  C  D  E  F  G  H  I  J  K  L  M  N  O  P  Q  R  S  T  U  V  W  X  Y  Z  


SCHIZOPHRÉNIE.

les affections psychopathologiques situées à la limite entre névrose et psychose, notamment les schizophrénies présentant une symptomatologie névrotique, ar bredanaezioù a renker er vevenn etre neuroz ha psikoz, peurgetket ar skizofreniezhoù dezho azonoù neuroz (sl. CAS-LIMITE) ; relations d’objet […] qu’on peut retrouver ultérieurement […] dans les états paranoïaque et schizophrénique, darempredoù ouzh ergerc’henn […] a c’haller adkavout diwezhatoc’h […] er stadoù paranoiakel ha skizofrenek (sl. POSITION PARANOÏDE) ; paranoïa […] et schizophrénie d’une part, mélancolie et manie de l’autre, paranoia […] ha skizofreniezh diouzh un tu, diouzh an tu all melankoliezh ha mania (sl. PSYCHOSE) ; ce dernier caractère, considéré comme crucial par les auteurs classiques, a perdu de son importance depuis l’avénement des neuroleptiques dans le traitement des schizophrènes, an doare-mañ diwezhañ, sellet evel dezverkus gant an aozerion glasel, n’en deus mui ar pouez en doa ganto abaoe ma vezeger ar skizofrened gant an neurolepteier (sl. SCHIZOPHRÉNIE) ; la Spaltung schizophrénique est rapprochée par Bleuler de ce que Freud a décrit comme le propre de l’inconscient, ar Spaltung skizofrenek oa nesaet gant Bleuler ouzh ar pezh a zeskrive Freud dindan an hevelep anvad evel merk an diemouez (sl. SCHIZOPHRÉNIE).