Arlakadenn a-berzh ar bugel o tianaout an diforc’h etre gouin ha fraezh : ar vaouez he defe ur gavenn hag un digor hepken a ve war un dro lec’h-kac’hout, -kediañ ha -genel, - ar babig o vezañ ezvountet evel ur c’haoc’had.
Emañ ar benvegad-genel e-kefin ar c’hloak ; “ur stagadenn zoken eo dezhañ hep-mui gant ar vaouez”. Evit Freud, diwar seurt andiforc’hegezh eo “e rank ar gouin, hag eñ deveret eus ar c’hloak, bezañ degaset e reizh an tachad erogen trec’h”.